دقیقاً همانطور که قابلیت حسابرسی در سیستمهای رأی گیری دستی وجود دارد، می‌بایست در سیستمهای رأی‌گیری الکترونیک هم باشند، یعنی باید بررسی روند استفاده برای جمع‌آوری و شمارش آرا و شمارش مجدد آرا به جهت تأیید صحت نتایج، امکان‌پذیر باشد. بیشترین خطر برای سیستمهای رای‌گیری الکترونیکی این است که تداخل در سیستم امکان‌پذیر باشد و بر نتایج رای‌گیری تأثیرگذار نباشد. به همین دلیل است که نظارت گسترده امنیتی، حسابرسی، بررسی متقابل و گزارش‌دهی باید بخشی مهم در سیستمهای رای‌گیری الکترونیک باشند. مکانیزم‌های مختلفی برای بررسی سیستم رای‌گیری الکترونیکی یا اطمینان از اینکه رای‌دهندگان می توانند آرا فردی خود را تأیید کنند وجود دارد.
برخی از سیستم‌ها شامل اصطلاحاً “ردیابی حسابرسی تأیید شده توسط رأی‌دهندگان” (VVAT) است که به آن “رأی‌گیری‌های کاغذی تأیید شده توسط رأی‌دهندگان” نیز می‌گویند. این سیستم‌ها شامل سوابق کاغذی رأی‌گیری است که در هنگام صدور رأی توسط رای‌دهنده تأیید شده است و می‌تواند برای بازشماری مجدد در تاریخ بعدی استفاده شود. VVAT فقط در سیستمهای رای‌گیری الکترونیک غیر از راه دور (محل نظر سنجی رای‌گیری الکترونیک) قابل استفاده است، زیرا رای‌دهنده باید از نظر فیزیکی در محلی که رای خود در آن ثبت و برای کنترل چاپ شده است، حضور داشته باشد. سایر سیستمهای رای‌گیری الکترونیکی شامل “ردیابی حسابرسی قابل تأیید توسط رای دهندگان” است. تفاوت سیستم های اول با سیستم دوم این است که در حالت اول، الزامی است که رای‌دهندگان قبل از آنکه رای دهند، رای خود را چک کنند. در حالت دوم، رای‌دهندگان ممکن است رأی خود را بررسی کنند اما الزاما مجبور به این کار نیستند. در بعضی از سیستم‌ها، برگه‌های رأی فقط پس از ریخته شدن چاپ می‌شوند و در یک منطقه بسته ذخیره می‌شوند.
